Küçük çocuklar, bebekler niçin çok sevimli olur, onları koklayınca ruhumuz
neden ferahlar? Çünkü onlar günahsızdır. O günahsızlığın verdiği temizlikten dolayı
onların Cennet kokusuna doyulmaz. Peki, bu büyüklerin, evliya zatların
yanına gidildiği zaman niçin hiç ayrılmak istemeyiz? Onların yüzüne baktığımız
zaman niçin içimiz ferahlar? Çünkü onlar da günahsızdır. Yani günahsızlar
seviliyor.