Isırsam yarın biteceksin

Yemesem elbet küseceksin

Saklasam güceneceksin

Ne edalı şeysin çikolata!

Çiko, çiko, çikolata

Yanında bir de limonata

Sınav öncesi çantamda

Stresimi azalttın çikolata!

Annem bazen iş buyururdu

Çikolata elinde dururdu

Ödül için tek umudumdu

Ara bulucusun çikolata!

Babam bakkala gönderse

Haydi ekmek alıver dese

Artan para cebimdeyse

Çoktan bendesin çikolata!

Çocuklar kadar tatlısın

Bebek gibi mis kokulusun

Her çocuğun umudusun

Dünya tatlısısın çikolata!

Elif Yavaş

Karadeniz insanında genellikle pazarlık etmek hasleti vardır. Hatta çocuklarda bile…

Küçük Temel’e okulda öğretmen sorar…

-Söyle bakalım beş kere yedi kaç eder?..

Temel: Otuz dokuz eder öğretmenum…

Öğretmen: -Bu kadar kolay soruyu da bilemedin. Otur yerine sıfır verdim sana…

Küçük Temel oturur… Yanındaki arkadaşı Dursun sorar…

-Ula kafasuz oni sen bileydun niye otuz dokuz dedun

Küçük Temel: -Pazarluk edecek zannettum… Ama anlamadi..

Fakir dostu bir adam yolda giderken tahta bacaklı bir adam görür..

Hemen alır ve onu evine getirir. Yemek yerken adam dayanamaz ve sorar: -Çok özür dilerim ayağınızı nerede kaybettiniz?

Bizimki cevap verir: -Denizde kaybettim…

Adam şaşırır. -Denizde mi nasıl olur? Hele anlat..

Bizimki başlar. -Olur olur… Bir gün gemide giderken, denize düştüm… Anaaam bi da baktım bi köpek balığı geldi da bacağıma yapıştı..

Adam -Tamam da sen ne yaptın?

Bizimki -Memnuniyetle bıraktim alsın götürsün hiç köpek balığıylan münakaşa edilir mi?..

Temel merak eder ve bir kemençe satın alır. Öğrenmek için her gece geç vakte kadar kemençe çalar…

Bir akşam gene geç vakte kadar kıy kıy… derken kapı çalınır…

Gelen komşusu Dursun’un oğludur.

-Buyur uşağum bi şey mi isteysun?

Çocuk: -Temel emice babamun selami var…

Dedi ki… git Temel emicene söyle kemençeyi biraz emanet verebilur mi…

Onun içun geldum… deyince Temel:

-Ha bu kadar geç saatte horon mi tepmek isteyisunuz…

Çocuk: -Yooo Temel emice uyumak isteyruk.

Temel’in oğlu okulda çok yaramaz ve bir o kadar da kurnaz, öğretmenin de burnundan getirir…

Birgün öğretmen: -Çocuğum sana bir daha yaramazlık etme demiştim, sen de buna uydun…

Sana bir ödül vereceğim…

Kalem mi istersin yoksa pasta mı alayım sana?

Temel’in oğlu: -Kalem kalsun pasta isterum…

Öğretmen: -Pasta nedir…

Kalem daha kalıcıdır, değerlidir. Niçin pasta istiyorsun?

Temel’in oğlu: -Yemez öğretmenum…

Bi daha yaramazluk edersam kalemi geri alabilirsun ama pastayi asla.

Temel’in köpek çiftliği vardır… Her defasında da köpeklerini anlatmakla bitiremez…

Bir gün Dursun yurt dışından bir kurt köpeği getirir ve Temel: -Temel madem ha bu köpek işinden anlayisun, ha bu benum kurt köpeğinun deduğunden bi şey anlamayrum..

Yemek yiyeceği zaman bi sefer havlasun oni öğret..

Temel: -Ula Dursun ondan basit ne var birak kopeği…

Bi kaç gün sora göruşuruk.. Birkaç gün sonra Dursun gelir:

-Temel nasi köpeği bi sefer havlatmayi öğrettun mi?

Temel dertli içini çeker:

-Ula dursun nerdeee…

– O yemek yesun diye benum havlamam gerekuyi…

Adamın biri hastalanır… Operatör doktor Temel kendisine mide ameliyatı yapar… Ama ameliyat sırasında karnında makas unutulur… Adam hastaneden çıkacak ama acıdan kıvranıyor… Ağlayarak ameliyatı yapan doktor Temel’in odasına girer. – Yalvarıyorum doktor bey… Karnımda unuttuğunuz makası almayacak mısınız.. deyince: Temel masasında gülerek: – Rica ederum hemşerim… O da benum bi hediyem olsun…

Temel’in çok sevdiği arkadaşı Dursun vefat eder… Temel Dursun’un cenazesi kalabalık olsun diye bütün çocuklarını cenazeye getirir. Cenaze namazı kılınırken çocuklar yaramazlık eder… Cenazeyi defnederler yolda gelirken Temel çocuklarına çok kızar ve -Ula bi daha sizi Dursun’un cenazesine geturursam namedim!..